Na czym polega rezydencja podatkowa?
O tym, że podatek dochodowy trzeba płacić, wie każdy, kto zarabia. Jeśli jednak dana osoba pracuje w kilku krajach, może mieć wątpliwości, gdzie ten podatek ma zapłacić. A w tym przypadku wszystko zależy od rezydencji podatkowej podatnika. Sprawdźmy zatem, jak ustala się rezydencję podatkową.
Rezydencja podatkowa – co to jest?
Rezydencja podatkowa to miejsce, w którym dana osoba musi wypełnić swój obowiązek podatkowy. Mówiąc prościej, jest to kraj, w którym podatnik musi rozliczać swoje dochody. Jeśli jesteś Polakiem, mieszkasz i pracujesz w Polsce, to oczywiście nie ma większego problemu z określeniem Twojej rezydencji podatkowej. Jest to Polska i to tutaj zapłacisz podatek dochodowy.
Jednak nie zawsze sprawa jest tak oczywista. Z jednej strony dotyczy to Polaków, którzy pracują za granicą, a z drugiej obcokrajowców, którzy przyjeżdżają do Polski. Sprawa rezydencji podatkowej komplikuje się jeszcze bardziej, gdy dany podatnik osiąga przychody w kilku krajach. Przyjrzymy się więc bliżej zawiłościom związanym z rezydencją podatkową.
➡ Chcesz wiedzieć, czy możesz liczyć na zwrot podatku dochodowego? Sprawdź, ile wynosi kwota wolna od podatku.
Kto może zostać rezydentem podatkowym w Polsce?
Przede wszystkim rezydentem podatkowym jest każdy obcokrajowiec, który posiada certyfikat rezydencji podatkowej. Jest to dokument, który zaświadcza dla celów podatkowych o miejscu zamieszkania podatnika w danym państwie. Takie zaświadczenie wydawane jest przez określony organ administracji podatkowej
w kraju, w którym zamieszkuje podatnik. Może mieć formę papierową lub elektroniczną. Certyfikat rezydencji podatkowej wskazuje, w którym państwie podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Co jednak istotne, nawet gdy dana osoba nie posiada takiego certyfikatu, nie oznacza to, że nie musi płacić podatków w danym kraju. Jakie zatem kryteria wyznaczają rezydencję podatkową w Polsce? Z jednej strony jest to posiadanie na terenie Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych, lub przebywanie
w Polsce dłużej niż 183 dni w jednym roku podatkowym. Sprawdźmy, jak należy rozumieć to w praktyce.
➡ Chcesz zwiększyć swoje szanse na uzyskanie kredytu? Sprawdź, na czym polega zabezpieczenie
w postaci weksla in blanco.
Czym jest centrum interesów osobistych i gospodarczych w Polsce?
Centrum interesów osobistych to nic innego, jak np.:
- posiadanie rodziny w Polsce,
- prowadzenie w Polsce działalności związanej z aktywnością społeczną, obywatelską, kulturalną, polityczną.
Z kolei za centrum interesów gospodarczych uznaje się m.in.: prowadzenie działalności gospodarczej, miejsce zatrudnienia, kredyty i majątek, czy też posiadanie inwestycji w danym kraju. Co ważne, każdy kraj ma swoje zasady regulujące, kto jest rezydentem podatkowym.
➡ Czekają Cię duże wydatki? Sprawdź Ranking Kredytów Gotówkowych i wybierz najlepszą dla Ciebie ofertę.
Jak liczyć okres 183 dni w przypadku rezydencji podatkowej?
Mogłoby się wydawać, że kryterium przebywania w danym kraju przez 183 dni jest całkiem klarowne przy ustalaniu rezydencji podatkowej. Problem jednak pojawia się już w chwili, gdy chcemy okres pobytu
w danym kraju podliczyć. Nie zostało bowiem ustalone, czy dotyczy to tylko pełnych dni, czy też do tego okresu należy wliczyć także krótkie, kilkugodzinne wizyty w danym kraju. W praktyce okazuje się, że pod uwagę powinny być brane wszystkie dni, w których dana osoba przebywała w Polsce, z wyłączeniem przejazdu tranzytowego.
Co jednak ważne, w przypadku tego kryterium może wystąpić poważny problem z jego weryfikacją.
W przypadku podróży w obrębie strefy Schengen data wjazdu czy wyjazdu do danego kraju nie jest odnotowywana, więc sprawdzenie okresu pobytu jest praktycznie niemożliwe.
Poza tym różne kraje w inny sposób liczą okres 183 dni. Czasem okres ten dotyczy roku kalendarzowego,
a w innych krajach bierze się pod uwagę 12 kolejnych miesięcy od pierwszego dnia pobytu w danym kraju.
Trudności w ustaleniu rezydencji podatkowej
Z tego względu, że kryterium 183 dni jest ciężkie do weryfikacji, za polskiego rezydenta podatkowego zostanie uznany każdy, kto posiada w tym kraju centrum interesów życiowych.
A co w przypadku osób, które na stałe mieszkają w dwóch państwach? W takim przypadku o rezydencji podatkowej decydują ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, a w dalszej kolejności kraj, w którym podatnik aktualnie przebywa oraz jego obywatelstwo.
Na czym polega umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania?
Ustalenie rezydencji podatkowej ma tak duże znaczenie, ponieważ pozwala określić, w jakim kraju dany podatnik ma rozliczać się ze swoich dochodów. Jeśli dana osoba ma rezydencję podatkową w Polsce, to właśnie tutaj zapłaci podatek.
Natomiast osoby niemające statusu rezydenta rozliczają podatki w tym kraju, w którym osiągają większość swoich dochodów. Aby uprościć tę sytuację, poszczególne kraje podpisały umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Dzięki temu dochód takiego podatnika podlega opodatkowaniu tylko w jednym kraju.
Warto dodać, że w Polsce wykorzystuje się dwie metody unikania podwójnego opodatkowania. Pierwsza
z nich to metoda wyłączenia z progresją, a druga to metoda zaliczenia proporcjonalnego.
Rezydencja podatkowa wskazuje, gdzie należy rozliczyć podatek dochodowy. I choć z pozoru wydaje się to sprawą oczywistą, to w niektórych przypadkach sprawia to wiele problemów. Dlatego warto znać obowiązujące przepisy, szczególnie gdy planujemy dłuższy pobyt poza granicami swojego państwa.
➡ Nie wiesz, ile zapłacisz za kredyt? Sprawdź, jak poznać koszt kredytu dzięki RRSO.
Przedsiębiorczyni zafascynowana światem finansów i bankowości. W wolnych chwilach uwielbia czytać powieści kryminalne oraz spędzać czas na świeżym powietrzu (najchętniej w górach!).